воҷибулвуҷуд واجب‌الوجود
арабӣ
сифат
динӣ он ки вуҷуди ӯ ба зоти худи ӯ вобаста аст ва муҳтоҷи ғайр нест; Худо
  • Он мавҷудро, ки вуҷуди ӯ ба худ аст, воҷибулвуҷуд хонанд.

    Низомии Арӯзӣ

Феҳристи ихтисорот

ва ғ. ва ғайра
ва м. ин ва монанди ин (инҳо)
зарб. зарбулмасал
мақ. мақол
мас. масалан
маҷ. маҷозан
муқ. муқоиса шавад бо...
ниг. нигаред ба...
нум. нумератив
пасв. пасванд
пешв. пешванд
ҷ. ҷамъи...
ш. шаҳри...
vozhaju, vajaju, vojaju, vazhehju, vajehju, вожачу, вожаджу, важачу, важаджу, فرهنگ فارسی تاجیکی واژه‌جو. تعریف‌ها از «فرهنگ زبان تاجیکی»، «واژه‌های مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی» و دیگر فرهنگ و واژه‌نامه‌های تاجیکی و فارسی را در بر دارد. هر واژه‌ای‌ به دو خط - تاجیکی و فارسی نوشته شده‌است. معنی واجب‌الوجود، معنی واژه‌ واجب‌الوجود، معنی کلمه‌ واجب‌الوجود، معنی عباره‌ واجب‌الوجود، معنای واجب‌الوجود، معنای واژه‌ واجب‌الوجود، معنای کلمه‌ واجب‌الوجود، معنای عباره‌ واجب‌الوجود، تعریف واجب‌الوجود، تعریف واژه‌ واجب‌الوجود، تعریف کلمه‌ واجب‌الوجود، تعریف عباره‌ واجب‌الوجود