шаға شغه
исм
обила, қубла, пина
шуға شغه
исм
пӯсти ғафсе, ки аз кори зиёд дар даст ё аз роҳгардии зиёд дар пои одам пайдо мешавад
  • Ҳамедавам ба ҷаҳон-андар аз паси рӯзӣ,

    Ду пой пур шуғаву монда бо диле бирён.

    Асҷадӣ

Феҳристи ихтисорот

ва ғ. ва ғайра
ва м. ин ва монанди ин (инҳо)
зарб. зарбулмасал
мақ. мақол
мас. масалан
маҷ. маҷозан
муқ. муқоиса шавад бо...
ниг. нигаред ба...
нум. нумератив
пасв. пасванд
пешв. пешванд
ҷ. ҷамъи...
ш. шаҳри...
vozhaju, vajaju, vojaju, vazhehju, vajehju, вожачу, вожаджу, важачу, важаджу, فرهنگ فارسی تاجیکی واژه‌جو. تعریف‌ها از «فرهنگ زبان تاجیکی»، «واژه‌های مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی» و دیگر فرهنگ و واژه‌نامه‌های تاجیکی و فارسی را در بر دارد. هر واژه‌ای‌ به دو خط - تاجیکی و فارسی نوشته شده‌است. معنی شغه، معنی واژه‌ شغه، معنی کلمه‌ شغه، معنی عباره‌ شغه، معنای شغه، معنای واژه‌ شغه، معنای کلمه‌ شغه، معنای عباره‌ شغه، تعریف شغه، تعریف واژه‌ شغه، تعریف کلمه‌ شغه، تعریف عباره‌ شغه