Дар роҳи Нишобур деҳе дидам бас хуб,
Ангашбаи ӯро на адад буду на марра.
бештарТарсам, нарасӣ ба Каъба, эй аъробӣ,
Ин раҳ ки ту меравӣ, ба Туркистон аст.
Тайи макон бибину замон дар сулуки шеър,
К-ин тифли якшаба раҳи садсола меравад.
Гӯш роҳи ман аст бар ҳама тан
Аз пайи он ҳадиси чун шакарат.
Ҳар ду ба роҳи рост буданд.
Сеяк буд ё чоряк баҳри шоҳ
Қубод омаду даҳяк овард роҳ.
Чунин гуфт як раҳ ба соҳибдиле,
Ки умрам ба сар шуд ба беҳосилӣ.
бештарАз ҷисми ман чу симоб ором рафта берун,
Як раҳ намебароям аз изтироб берун.
Навҳасози ҷудоии ҷонкоҳ,
Мекушояд раҳе ба арсаи роҳ.