Ин кӯза чу ман ошиқи зоре будаст,
Дар банди сари зулфи нигоре будаст,
В-ин даста, ки дар гардани ӯ мебинӣ,
Дастест, ки дар гардани ёре будаст.
Гӯӣ, ки ба пирона сар аз ман бикашӣ даст,
Он бояд, к-аз марг нишон ёбию даста.
Нест аз ман аҷаб, ки густохам,
Ки ту кардӣ ба аввалам даста.
бештарБунафша даста аз он мешавад ба маҷлиси боғ,
Ки дар баҳор бипӯшад либоси тақворо.