Худовандо, дилам даркор, дил деҳ,
Чу доғам такя бар девори дил неҳ.
Ба киштии умр такя кам кун,
К-он Нил нишемани наҳанг аст.
бештарРӯзе баҳор аст, хез, то ба тамошо равем,
Такя бар айём нест, то дигар ояд баҳор.
Як шаб дар такя мондам, он ҷо маҷмае аз муаззинон буд.
Роҳатталабӣ даври қаландарсифатон нест,
Дар такяи дил доғи ҷафои ту муқим аст.
Сад баҳор омад ба имдоди ману чун барги гул,
Аз заъифӣ такясози бистарам аммо ҳанӯз.
Он нола ҳавола бар санам кард,
Худ такя ба бистари адам кард.
Эй ки бар чарх эминӣ зинҳор,
Такя бар об кардаӣ, ҳуш дор!
Сазои такягаҳат манзаре намебинам,
Манам зи оламу ин гӯшаи муайяни чашм.