чӯб чист? маънии чӯб - Вожаҷӯ / واژه‌جو

чӯб چوب I

исм

дарахт
- Рутаб н-оварад чӯби харзаҳра бор,
  Чи тухм афганӣ, бар ҳамон чашм дор.
  Саъдӣ
тана, навда ва шохаи ғафси дарахт, ки баъд аз буридан барои сӯзишворӣ, бинокорӣ ва сохтани чизҳои дигар истифода мешавад
- Шамсулмулк фармуд, то аз ҳисор оташ андохтанд ва сари манора аз чӯб буд.
  Таърихи Наршахӣ бештар
- Зоҳидонро бахшише аз боғи айши бода нест,
  Метавон ин қавмро чун чӯби хушки ток сӯхт.
  Мулҳам
таёқ, чӯбдаста, калтак
- Ба дасти ғуломони масташ диҳам,
  Ба чӯби шубонӣ шикасташ диҳам.
  Низомӣ бештар
- Бизан чӯбаш, ки дузд аст он сари зулф!
  Ба даст ар нест чӯбат, шонае ҳаст.
  Камоли Хуҷандӣ
- То набошад чӯби тар, фармон нагирад гову хар.
  Зарбулмасал
чӯби сандал چوب صندل

чӯби дарахти сандал, ки барои хушбӯй месӯзонанд

чӯб хӯрдан چوب خوردن

феъл

шатта хӯрдан, зада шудан ба чӯб
чӯби хушк چوب خشک
1.
чӯбе, и намаш паридааст

2.
киноя аз дор
чӯби ясоқ چوب یساق

чӯби сиёсат, чӯбдасти ҷазо

чӯб бар нақора кардан چوب بر نقاره کردن

киноя аз ошкор кардан, фош кардан, овоза кардан
қуфл, ғалақаи дар, занҷиру зулфини дар

сифат

маҷ. хароб, хушк, лоғар

чӯб چوب II

исм

зистшиносӣ-улуми гиёҳӣ нигаред ба бофти чӯбӣ 1; бофте, ки дар гиёҳони овандӣ интиқоли об ва маводди маъдании маҳлулро бар уҳда дорад; чӯб

Феҳристи ихтисорот