Ин масал, чун восит(а) аст андар калом,
Восита шарт аст баҳри фаҳми ом.
бештарЭй шайх, ба майхонаи тарсо нарасидӣ,
Фаҳми ту куҷо шуд, ки ба ин ҷо нарасидӣ?!
Он замон, ки фаҳм ахгар менамуд,
Он на ҳусни кор – нори ҳирс буд.
бештарДар вилояти Мароға санге аст, ки чун ангишт месӯзад ва онро бадали фаҳм ба кор доранд.
Сурма аз хоки шаҳидонат барангезад ғубор,
Кист, то фаҳмад забони бенавоёни туро?
бештарРамзи сомони тағофул он қадар фаҳмидаам,
Карда устози азал аз ноз тахмири туро.
Ҳангоми назъ ин аст мақсуди ман, ки гар ёр,
Чизи агар нагардид фаҳм аз ишорати мо.