Ва мазҳаби эшон он аст, ки намоз нагузоранд ва рӯза надоранд.
бештарРасид даври гулу рӯда дар миён омад,
Куҷост ид, ки бархезад аз миён рӯза!
Дигаронро ид агар фардост, моро ин дам аст,
Рӯзадорон моҳи нав бинанду мо абрӯи дӯст.
Меҳри он маҳро ба ҷон хоҳам, ки бас лоиқ фитод,
Ишқи рӯзафзуни ман бо ҳусни рӯзафзуни ӯ.
бештарКай кунам изҳор бар ағёр рози хешро,
Дарди рӯзафзуни ман ҷонона медонад, ки чист.
Талъаташ офтоби рӯзафрӯз,
Рӯшноифазою зулматсӯз.
Як абрӯят нигарам, рӯза гирам аз пайи васл,
Ба дидани дигар абрӯ қазо кунам рӯза.